Bu bölümde uygulamanın veri
tabanını oluşturarak veri yapısını belirleyeceğiz. Bu noktaya kadar uygulamanın
bir ismi yoktu. Artık bir isim belirleme zamanı geldi. Çünkü veri tabanı ismini
bu ismi referans alarak belirleyeceğiz. Program kendiişlerimizi takip
edebileceğimiz bir iş takip uygulaması olacak. Aslında bir nevi ajanda, ancak
her yerde görebileceğiniz bir ajanda programı olmayacak ilerledikçe
göreceksiniz. Programın ismi TakipÇi v1.0 (v= versiyon) olsun. Öncelikle veri
tabanını oluşturup adım adım işlemlere devam edeceğiz.
2.1 Veri Tabanı Oluşturmak
Artık
aksiyon zamanı geldi. Veri tabanını oluşturalım. Buradan sonra kullanacağımız
bir kuralı artık anlatmam gerekiyor. Veri tabanı ismi Takip olsun. Ancak ismi
böyle bırakmayacağız değişken olsun sabit olsun bütün tanımlamalarımızda bir
standart olacak. Verdiğimiz ismin neyin ismi olduğunu okuduğumuzda anlamamız
gerekecek. Örneğin yazı tipinde isim olarak bir değişken oluşturacaksak bu
değişkene strIsim diyeceğiz. Başındaki str = string ifadesinin kısaltmasıdır.
Ayrıca tanımlamalarımızda herhangi bir aksilik çıkmaması için kesinlikle Türkçe
karakter kullanmayacağız. Bu şartlarda veri tabanı ismi dbTakip olacak “db =
Data base”. EG 2.1 de görüldüğü gibi “New Database” tıklanır.
EG 2.1
Bu işlemi yaptıktan sonra yeni veri tabanı özelliklerini
belirleyeceğimiz ekran açılacak. Her zamanki gibi oradaki ayarları da
değiştirmeden sadece veri tabanı ismini belirleyeceğiz EG 2.2 de
görebilirsiniz.
EG 2.2
Veri tabanı ismi belirlendikten
sonra OK tıklanarak veri tabanı oluşturulur. EG 2.3 de görebilirsiniz.
EG 2.3
2.2 Veri Yapısı ve Tablolar
Artık
veri tabanını oluşturduğumuza göre tabloları ve veri yapısını belirleyebiliriz.
Öncelikle hangi tablolar gerekli buna bakalım.
Öncelikle
adım adım gittiğimize göre kullanıcı girişi için gerekli olan tablodan
başlayalım. Bu tablonun ismi tKullanici olsun. Türkçe karakter kullanmadığımız
için “ı” yerine “i” harfini kullanıyoruz. Şimdi bu tablonun veri yapısını
belirleyelim. Bütün tablolarda o tablodaki her kaydın bir index numarası
olacaktır. Index numarası diğer tablolar ile iletişimde kullanılacaktır. Index
numaraları, her kayıt eklendiğinde otomatik artmalı ve başka benzeri olmayan
numaralar olmalıdır. Şimdi veri yapısını belirleyelim.
Tablo
Adı : tKullanici
Veri Yapısı : tKidx (int, Auto Incremental, Unique) , tKLogin(nchar(10)) , tKSifre(nchar(10))
, tKIsimSoy (nchar(45)) , tKYetki(sInt)
Yukarıda ilk tablomuzun
ismini ve veri yapısını belirledik. Şimdi tabloda kullandığımız kısaltmaları
açıklayalım. Tablonun ismi tKullanici olduğu için veri yapısında kullandığımız
tanımlamaların başına da “tK” kısaltmasını kullandık. tK tKullanici’nin
kısaltılmış hali olarak düşünülecek. tKidx = tKullanici tablosundaki index
sutunu olarak düşünülecek.
Diğer
kısaltmalardan bahsedecek olursak:
İnt = integer (sayısal değerler)
Auto Incremental = Alandaki değerlerin
otomatik olarak artmasını sağlayacak olan değişken, uygulama üzerinde EG ile
gösterilecek.
Unique = Bu sütünda tekrar eden sayı olmasını istemiyoruz demek,
yani iki tane 1 ve ya beş tane 6 olamaz. Her numaradan bir tane olabilir. Bu
özelliği sadece int alanlarda değil bütün alanlarda aktif edebiliriz.
nchar(10) = 10 karaktere kadar veri yazabileceğimiz bir kelime
değişkeni tanımladık. Bu değişkenin içine 10 karaktere kadar bir kelime yazabiliriz.
10 değiştirilebilir.
sInt = Small Integer, küçük rakamlar yazmak için kullanabileceğimiz
alan.
Alan amaçları :
tKidx : Index numarası
olarak kullanılacaktır.
tKLogin : Kullanıcı girişi
yapabilmesi için gerekli olan alan.
tKSifre : Kullanıcı şifresinin
tutulduğu alan.
tKIsimSoy : İsim ve soy
ismin tutulacağı alan.
tKYetki : Kullanıcının
yöneticimi normal kullanıcımı ayırt edeceğimiz alan eğer 1 olursa tönetici 0
olursa normal kullanıcı olarak değerlendirilecek.
Şimdi SQL e gidelim ve tablomuzu
oluşturalım. EG 2.4 de görüldüğü gibi “New Table…” a tıklanır.
EG 2.4
EG 2.5
New Table a tıkladıktan sonra
sütün ve veri yapısını belirleyeceğimiz alan karşımıza çıkıyor. İlk olarak
tKIdx index değişkenini tanımlıyoruz EG 2.5 de görebilirsiniz. Data Type (Veri
Yapısı) olarak int seçiyoruz. Tekrarlı kayıt içeremeyeceği için üzerine sağ
tıklanarak “Primary Key” seçiliyor. Otomatik artması için ise aşağıda bulunan
tablo detaylarından kırmızı kare içine alınan yerdeki “Identity Specification”
EG 2.5 de görüldüğü gibi 1’er artacak şekilde ayarlanıyor. Diğer alanları
tanımlamaya devam edelim.
EG 2.6 da tablonun son halini
görüyorüz. tKIdx haricindeki alanlarda alt kısımdaki ayarlar sekmesinde bir
değişiklik yapılmıyor görüldüğü gibi tanımlamalar bitiriliyor.
EG 2.6
Allow Nulls işaretli olursa o
alana boş veri yazabiliriz demek, eğer işaretli olmazsa o alanı boş
bıraktığınız zaman hata verecektir.
EG 2.7
EG 2.7 de görüldüğü gibi kırmızı
ile belirlenmiş kaydet düğmesine basılır ve tablo ismi yazılarak OK düğmesine
basılır. Artık EG 2.8 de görüldüğü üzere tablo oluşmuştur.
EG 2.8
Şimdi verilerimizi
bulunduracağımız asıl tabloyu oluşturalım. tKullanici tablosunu oluştururken
dikkat ettiğimiz konuların hepsi yeni oluşturacağımız tablo içinde geçerlidir.
Bu tabloda da her satırın kendine ait bir index numarası olacaktır. Bir önceki
tabloda açıkladığımız veri yapıları burada tekrar edilmeyecek yeni eklenenler
açıklanacaktır.
Tablo
Adı : tTakipMaster
Veri Yapısı : tTidx (int, Auto Incremental, Unique) , tTBaslik(nchar(50)) , tTAciklama(nvarchar(max)) , tTDurum(nchar(10)) , tTBas(datetime) ,
tTBit(datetime) , tTLogin(nchar(10))
Datetime: Tarih ve saat ile
alakalı bir alan olacaksa veri yapısını datetime olarak belirliyoruz. İlerde
göreceksiniz ki doğru sorgulamalar yapmamızda yardımcı olacak.
Nvarchar(max): Çok uzun not
tarzında verileri veri tabanına yazacaksak nvarchar kullanabiliriz. nvarchar
için de karakter sayısı belirlenebilir. Ancak biz burada maksimim olan değerini
kullanacağız.
Alan amaçları:
tTidx : Index değerini tutacak olan alandır. “Identity Specification”
Yes yapılacak.
tTBaslik : Takip edeceğimiz iş ve ya hatırlatmanın ne ile alakalı
olduğunu belirlemek için kullanacağımız alan.
tTAciklama : Takip edeceğimiz iş ve ya hatırlatma ile alakalı
detaylı bilgileri yazacağımız alan.
tTDurum : Takip ettiğimiz iş ve ya hatırlatmanın durumunu
düzenleyebileceğimiz alan, Devam ve ya Bitti olarak belirlenebilecek.
tTBas : Takip edeceğimiz iş ve ya hatırlatma için başlama tarihini
gireceğimiz alan.
tTBit : Takip edeceğimiz iş ve ya hatırlatma için bitiş tarihini
gireceğimiz alan.
tTLogin : İş ve ya hatırlatmanın kim tarafından oluşturulduğunu
gözlemleyebilmemiz için gerekli olan alan.
Tablonun son hali EG 2.9 da ki
gibi olacaktır.
EG 2.9
Tabloları oluşturduktan sonra
eğer bir hata yaptıysak ve ya bir şeyler değiştirmek istersek. İlgili tablo
üzerine Mouse ile sağ tuş > Design e tıkladığımızda tekrar tasarım görünümü
karşımıza gelecektir.
Tabloları oluşturduk, veri
yapılarını belirledik. Artık form tasarımlarımıza ve uygulama kodlarını
geliştirmeye başlayabiliriz. Tekrar veri tabanına dönerek ilgili zamanlarda
çeşitli Stored Procedure’ler (bundan sonra SP olarak kısaltılacaktır)
geliştireceğiz.
Uygulama geliştirme anında yeri geldiğinde
SP ler içinde SQL cümlecikleri yazacağız. Bunun için SQL cümleleri ile alakalı
da temel bilgiye bu uygulama sonunda ulaşacaksınız. SQL cümleleri direk olarak
uygulama üzerinden de çalıştırılabilir ancak biz daha güvenli, hızlı ve
kullanışlı olan SP yöntemini kullanacağız. Bu konuyu yeri geldiğinde devam
etmek üzere noktalıyoruz ve C#.NET e geçiyoruz.
Yeni bölümlerden twitter linkini seçerek beni takip edebilir yeni makalelerden anında haberdar olabilirsiniz.
anlatımlarınız için teşekkür ederiz.
YanıtlaSilC#.NET ve SQL Express Uygulama Geliştirme Bölüm-3 ne zaman yayınlayacaksınız?
Merhaba,
Sil1-2 hafta içerisinde 1-2 bölüm yayınlayacağım. Buranın formatına çevirmek bir 15-20 dk alıyor inan vakit bulamıyorum ama yayınlayacağım aklımda. Takipte kalınız.