C#.NET ve SQL Express Uygulama Geliştirme - Bölüm 2 – VERİ TABANI ve VERİ YAPISI

Bu bölümde uygulamanın veri tabanını oluşturarak veri yapısını belirleyeceğiz. Bu noktaya kadar uygulamanın bir ismi yoktu. Artık bir isim belirleme zamanı geldi. Çünkü veri tabanı ismini bu ismi referans alarak belirleyeceğiz. Program kendiişlerimizi takip edebileceğimiz bir iş takip uygulaması olacak. Aslında bir nevi ajanda, ancak her yerde görebileceğiniz bir ajanda programı olmayacak ilerledikçe göreceksiniz. Programın ismi TakipÇi v1.0 (v= versiyon) olsun. Öncelikle veri tabanını oluşturup adım adım işlemlere devam edeceğiz.

2.1 Veri Tabanı Oluşturmak

 Artık aksiyon zamanı geldi. Veri tabanını oluşturalım. Buradan sonra kullanacağımız bir kuralı artık anlatmam gerekiyor. Veri tabanı ismi Takip olsun. Ancak ismi böyle bırakmayacağız değişken olsun sabit olsun bütün tanımlamalarımızda bir standart olacak. Verdiğimiz ismin neyin ismi olduğunu okuduğumuzda anlamamız gerekecek. Örneğin yazı tipinde isim olarak bir değişken oluşturacaksak bu değişkene strIsim diyeceğiz. Başındaki str = string ifadesinin kısaltmasıdır. Ayrıca tanımlamalarımızda herhangi bir aksilik çıkmaması için kesinlikle Türkçe karakter kullanmayacağız. Bu şartlarda veri tabanı ismi dbTakip olacak “db = Data base”. EG 2.1 de görüldüğü gibi “New Database” tıklanır.

EG 2.1

Bu işlemi yaptıktan sonra yeni veri tabanı özelliklerini belirleyeceğimiz ekran açılacak. Her zamanki gibi oradaki ayarları da değiştirmeden sadece veri tabanı ismini belirleyeceğiz EG 2.2 de görebilirsiniz.

EG 2.2

Veri tabanı ismi belirlendikten sonra OK tıklanarak veri tabanı oluşturulur. EG 2.3 de görebilirsiniz.

EG 2.3

2.2 Veri Yapısı ve Tablolar

Artık veri tabanını oluşturduğumuza göre tabloları ve veri yapısını belirleyebiliriz. Öncelikle hangi tablolar gerekli buna bakalım.

Öncelikle adım adım gittiğimize göre kullanıcı girişi için gerekli olan tablodan başlayalım. Bu tablonun ismi tKullanici olsun. Türkçe karakter kullanmadığımız için “ı” yerine “i” harfini kullanıyoruz. Şimdi bu tablonun veri yapısını belirleyelim. Bütün tablolarda o tablodaki her kaydın bir index numarası olacaktır. Index numarası diğer tablolar ile iletişimde kullanılacaktır. Index numaraları, her kayıt eklendiğinde otomatik artmalı ve başka benzeri olmayan numaralar olmalıdır. Şimdi veri yapısını belirleyelim.

                Tablo Adı : tKullanici

                Veri Yapısı : tKidx (int, Auto Incremental, Unique)  ,  tKLogin(nchar(10))  , tKSifre(nchar(10)) , tKIsimSoy (nchar(45))  ,  tKYetki(sInt)

Yukarıda ilk tablomuzun ismini ve veri yapısını belirledik. Şimdi tabloda kullandığımız kısaltmaları açıklayalım. Tablonun ismi tKullanici olduğu için veri yapısında kullandığımız tanımlamaların başına da “tK” kısaltmasını kullandık. tK tKullanici’nin kısaltılmış hali olarak düşünülecek. tKidx = tKullanici tablosundaki index sutunu olarak düşünülecek.

                Diğer kısaltmalardan bahsedecek olursak:

            İnt = integer (sayısal değerler)

           Auto Incremental = Alandaki değerlerin otomatik olarak artmasını sağlayacak olan değişken, uygulama üzerinde EG ile gösterilecek.

Unique = Bu sütünda tekrar eden sayı olmasını istemiyoruz demek, yani iki tane 1 ve ya beş tane 6 olamaz. Her numaradan bir tane olabilir. Bu özelliği sadece int alanlarda değil bütün alanlarda aktif edebiliriz.

nchar(10) = 10 karaktere kadar veri yazabileceğimiz bir kelime değişkeni tanımladık. Bu değişkenin içine 10 karaktere kadar bir kelime yazabiliriz. 10 değiştirilebilir.

sInt = Small Integer, küçük rakamlar yazmak için kullanabileceğimiz alan.

Alan amaçları :

tKidx :  Index numarası olarak kullanılacaktır.

tKLogin :  Kullanıcı girişi yapabilmesi için gerekli olan alan.

tKSifre :  Kullanıcı şifresinin tutulduğu alan.

tKIsimSoy :  İsim ve soy ismin tutulacağı alan.

tKYetki :  Kullanıcının yöneticimi normal kullanıcımı ayırt edeceğimiz alan eğer 1 olursa tönetici 0 olursa normal kullanıcı olarak değerlendirilecek.

Şimdi SQL e gidelim ve tablomuzu oluşturalım. EG 2.4 de görüldüğü gibi “New Table…” a tıklanır.

EG 2.4

EG 2.5

New Table a tıkladıktan sonra sütün ve veri yapısını belirleyeceğimiz alan karşımıza çıkıyor. İlk olarak tKIdx index değişkenini tanımlıyoruz EG 2.5 de görebilirsiniz. Data Type (Veri Yapısı) olarak int seçiyoruz. Tekrarlı kayıt içeremeyeceği için üzerine sağ tıklanarak “Primary Key” seçiliyor. Otomatik artması için ise aşağıda bulunan tablo detaylarından kırmızı kare içine alınan yerdeki “Identity Specification” EG 2.5 de görüldüğü gibi 1’er artacak şekilde ayarlanıyor. Diğer alanları tanımlamaya devam edelim.

EG 2.6 da tablonun son halini görüyorüz. tKIdx haricindeki alanlarda alt kısımdaki ayarlar sekmesinde bir değişiklik yapılmıyor görüldüğü gibi tanımlamalar bitiriliyor.

EG 2.6

Allow Nulls işaretli olursa o alana boş veri yazabiliriz demek, eğer işaretli olmazsa o alanı boş bıraktığınız zaman hata verecektir.

EG 2.7

EG 2.7 de görüldüğü gibi kırmızı ile belirlenmiş kaydet düğmesine basılır ve tablo ismi yazılarak OK düğmesine basılır. Artık EG 2.8 de görüldüğü üzere tablo oluşmuştur.

EG 2.8

Şimdi verilerimizi bulunduracağımız asıl tabloyu oluşturalım. tKullanici tablosunu oluştururken dikkat ettiğimiz konuların hepsi yeni oluşturacağımız tablo içinde geçerlidir. Bu tabloda da her satırın kendine ait bir index numarası olacaktır. Bir önceki tabloda açıkladığımız veri yapıları burada tekrar edilmeyecek yeni eklenenler açıklanacaktır.

Tablo Adı : tTakipMaster
           

 Veri Yapısı : tTidx (int, Auto Incremental, Unique)  ,  tTBaslik(nchar(50))  ,  tTAciklama(nvarchar(max))  ,  tTDurum(nchar(10)) , tTBas(datetime) , tTBit(datetime) , tTLogin(nchar(10))

  Datetime: Tarih ve saat ile alakalı bir alan olacaksa veri yapısını datetime olarak belirliyoruz. İlerde göreceksiniz ki doğru sorgulamalar yapmamızda yardımcı olacak.

 Nvarchar(max): Çok uzun not tarzında verileri veri tabanına yazacaksak nvarchar kullanabiliriz. nvarchar için de karakter sayısı belirlenebilir. Ancak biz burada maksimim olan değerini kullanacağız.

Alan amaçları:

tTidx : Index değerini tutacak olan alandır. “Identity Specification” Yes yapılacak.

tTBaslik : Takip edeceğimiz iş ve ya hatırlatmanın ne ile alakalı olduğunu belirlemek için kullanacağımız alan.

tTAciklama : Takip edeceğimiz iş ve ya hatırlatma ile alakalı detaylı bilgileri yazacağımız alan.

tTDurum : Takip ettiğimiz iş ve ya hatırlatmanın durumunu düzenleyebileceğimiz alan, Devam ve ya Bitti olarak belirlenebilecek.

tTBas : Takip edeceğimiz iş ve ya hatırlatma için başlama tarihini gireceğimiz alan.

tTBit : Takip edeceğimiz iş ve ya hatırlatma için bitiş tarihini gireceğimiz alan.

tTLogin : İş ve ya hatırlatmanın kim tarafından oluşturulduğunu gözlemleyebilmemiz için gerekli olan alan.

Tablonun son hali EG 2.9 da ki gibi olacaktır.

EG 2.9

Tabloları oluşturduktan sonra eğer bir hata yaptıysak ve ya bir şeyler değiştirmek istersek. İlgili tablo üzerine Mouse ile sağ tuş > Design e tıkladığımızda tekrar tasarım görünümü karşımıza gelecektir.

Tabloları oluşturduk, veri yapılarını belirledik. Artık form tasarımlarımıza ve uygulama kodlarını geliştirmeye başlayabiliriz. Tekrar veri tabanına dönerek ilgili zamanlarda çeşitli Stored Procedure’ler (bundan sonra SP olarak kısaltılacaktır) geliştireceğiz.

Uygulama geliştirme anında yeri geldiğinde SP ler içinde SQL cümlecikleri yazacağız. Bunun için SQL cümleleri ile alakalı da temel bilgiye bu uygulama sonunda ulaşacaksınız. SQL cümleleri direk olarak uygulama üzerinden de çalıştırılabilir ancak biz daha güvenli, hızlı ve kullanışlı olan SP yöntemini kullanacağız. Bu konuyu yeri geldiğinde devam etmek üzere noktalıyoruz ve C#.NET e geçiyoruz.

Yeni bölümlerden twitter linkini seçerek beni takip edebilir yeni makalelerden anında haberdar olabilirsiniz.